يكشنبه, ۱ ارديبهشت ۱۳۹۲، ۰۳:۳۸ ب.ظ
فرهنگ روابط اجتماعی در اسلام ( مسئولیت [2] )
اگر فردی علمی دارد که احساس میکند میتواند استاد دانشگاه یا معلم شود و علمش پاسخگوی او است ، این برای او کافی نیست ! فرد اگر تنها هم باشد و نیازی به علمی نداشته باشد باید در مسیر علم اموزی باشد .
علم اموزی جزو مسئولیتهای انسانی هر فردی است .
برخی از اساتید دانشگاه علم اموزیشان متوقف میشود و فقط به تدریس میپردازند و میگویند برای دانشجویان همین کفایت میکند در صورتی که قرار نیست فرد علم بیاموزد برای تدریس و در همان حد بمانی بلکه باید روز به روز پیشرفت کرده و سطح علم خود را بالا ببری
در حالی که خیلی از علوم برای زندگی ما کاربردی ندارند اما ما موظف هستیم به اموزش !
مسئولیت عالمان :
نشر علم :
امروزه چون روابط اجتماعی بین افراد بسیار ضعیف است ، فرصتی برای نشر علم عالمان نمی ماند .
منظور از علما ، ایت الله یا استاد دانشگاه نیست ، منظور ان علمی است که داری و میتوانی ان را به دیگران تزریق کنی .
خداوند به هر فرد نعمت و قدرت و عقلانیت داده است که بتواند علم را فرا گیرد و به دیگران اموزش دهد .
از علم باید در جهت مبارزه با ستمکاران عالم استفاده شود :
خطبه سوم نهج البلاغه :
علمی نافع است که در جهت مبارزه با ستم در جهان استفاده شود .
برخی از علما علم نافع را با سوء تعبیر ، علم الهی میدانند .
علم نافع علمی است که بر معرفت دینی شما بیفزاید > با این تعبیر انرژی هسته ای و علمای ان علم نافع ندارند .
در حالی که در خطبه امام علی ع میفرماید علم نافع علمی است که در جهت مبارزه با ظلم و ستم از ان استفاده شود . لذا برخی از علوم الهی نافع نمی باشد و اسمش علم الهی است و در جهت مبارزه با ظلم از ان استفاده نمیشود .
خیلی از مردم در علوم دینی که غرق میشوند انقدر غرق میشوند که خفه میشوند زیرا این علومی را که دنبال میکنند هیچ دردی از جامعه دوا نمیکند .
همه علوم میتوانند در جهت مبارزه با ظلم از انها استفاده شود . علوم تجربی ، ریاضی ، روانشناسی و .. موضوع این است کسی که در این سنگر علم قدم بر میدارد در چه جهتی از ان استفاده کند .
اگر فرد میخواهد در جهت پر کردن جیب خود و یا مطرح کردن خود از علمش استفاده کند این علم غیر نافع است .
هر فرد وظیفه دارد در این پازل جهانی با علمی که دارد قسمتی از ظلم را بر طرف سازد ممکن است این فرد پزشک باشد در این صورت علم او نافع است .
مَن رَجُلَ یُنادی للمسلمین و یا مَن یُجهِبُ فلَیسَ بِمُصلح
اگر در جایی از عالم کسی فریاد کمک بزند ( کمک مالی ، عاطفی ، جسمی ، پزشکی و دینی و .. ) و تو کمک نکنی مسلمان نیستی .
برخورد با بدعت ها :
کسانی که از جاهل های عالم استفاده میکنند و پرچم های بدعت را بالا می اورند ، باید با انها مبارزه کرد با علم خود .
بدعت بر جهل حاکم میشود و در جایی که فرد جاهل باشد سریع بدعت روی ان جواب میدهد .
تمام دین بر مبنای منطق است پس کسی که منطق و عقل ندارد نمیتواند دین را قبول کند و بدعتها را راحت قبول میکنند .
وقتی که امامت را عالم نمیدانی و نمیتوانی عالمانه از امامت دفاع کنی روی می اوری به خرق عادتها و معجزات برای اثبات امام .
ما برای اثبات امام دلایل عقلانی داریم و نیازی به مبارزه با غرایز نداریم !
ما معجزه امام را عاشورا میدانیم !
بزرگترین عالم موجود در جامعه حضرت امام خمینی ره هستند که یک خرق عادت از ایشان نقل نشده است .
خواهران و برادران ! دیندارهای جامعه ! کسی نمیتواند دین را از شما بگیرد اما میتوانند دین های قلابی به شما معرفی کنند .
جهل دنبال معجزات و مکاشفات میگردد و دچار بدعت میشود و وظیفه عالمان است که با بدعتها مبارزه کنند .
عمل کردن به علم خود :
پیامبر اکرم ص :
هر فردی خداوند به او دانشی دهد و او به انچه که میداند دریغ کند در قیامت با لگامی از اتش بر دهان به ملاقات خداوند میرود .
واعظان کین جلوه بر محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند ان کار دیگر میکنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان جهان چرا خود توبه کمتر میکنند
نمیتوانم به تمام علم هایی که دارم عمل کنم ! اما دوست دارم عمل کنم و خود را دراین مسیر قرار میدهم و تا جایی که میتوانم تلاش خود را میکنم ! همین برای خدا کافی است .
لا یُکَلِفو نَفسً الا وُسعَها
تلاش تو برای ما کفایت میکند .
کار به جایی نرسد که تو فقط عالم باشد ، باید عمل هم بکنی .
توانگران :
توانگر یعنی ، چیزی که تو داری و بقیه میتوانند از ان استفاده کنند .
منظور از توانگری تنها توانگری مالی نیست . توانگری عاطفی ، دانشی ، دینی و .. همه اینها شامل توانگری میشود .
تو با خنده خود میتوانی کسی را شاد کنی و این برای تو توانگری محسوب میشود .
توان های وجود خود را کشف کنید
ما فکر میکنیم توان در بدن سالم است و این از ضعف فکری ماست .
هرکسی به اندازه خود توانگر است.
بسیاری از مردم و بچه شیعه ها بر انچه که ندارند انقدر تمرکز کرده اند که انچه را که دارند را فراموش کرده اند در حالی که خداوند توان در انها قرار داده است .
مسئولیت توانگران :
پرهیز از اهتکار :
اگر شما یک فرش لازم دارید همان یک فرش را بخرید نه اینکه 2 تای دیگه هم در انباری خانه خود قرار دهید .
ربا :
از پول خود برای بهره استفاده نکنید .
رشوه :
از پول خود برای رشوه دادن استفاده نکنید .
اسراف :
حق ندارید اسراف کنید که این امر اسراف امروزه کاملا مغفول واقع شده است در صورتی که یک گناه کبیره است .
پرداخت انچه بر تو واجب است :
خمس و زکات
پرداخت انچه بر تو مستحب است :
صدقه و انفاق
دقت در رسالت دنیایی این توان :
باید از توان خود استفاده کنید زیرا در روز قیامت مواخذه میشوید .
در روز قیامت از مسئولیتها سوال میکنند
مثال : از دست تو سوال نمیکنند که کسی را کتک زدی یا نه ؟! بلکه میرسند ایا مسئولیتی که بر عهده تو بوده را انجام داده ای ؟
در قیامت از خوبی ها و بدی ها سوال نمیشود ! از نعمت های داده شده و چگونه استفاده شده شما سوال میشود !
آخر روابط اجتماعی در اسلام این است که انسان ها باید طوری زندگی کنند که غم یکدیگر را بزدایند و برای هم شادی ایجاد کنند .
اگر درد مومن را برطرف کنید و مومن را شاد کنید خدارا شاد کردید !
اگر ورزش و هنر و .. وسیله ای باشند که با ان بشود مردم را شاد کرد بسیار ارزشمند است .
ان الدنیا لهو و لعب
تمام این دنیا مجاز است ، سعی کنید این مجاز را به بهترین روش ها بگذرانید .
مسئولیت زمامداران و کارگزاران :
نگاه مسئولانه به خود :
به محض اینکه مقام و پستی به شخص رسید اول خود نگری کند ( منظور از پست و مسئولیت از کوچکترین واحد که خانواده است گرفته تا جامعه )
بداند که چه مراقبتهایی لازم دارد و از چه چیزهایی باید پرهیز کند ، محاسن مقام چیست و چه جیزهایی باعث سقوط ان میشود و برای موفقیت خود برنامه بریزد طوری که این مقام در این دنیای مجاز او را از حقیقت دور نکند .
پرهیز از جدل های داخلی :
دنیا و این بالا و پایین ها و جنگها و صلح ها را جدی نگیرید !
اینجا فقط یک فرصت است ، فرصتی برای بهتر زندگی کردن !
مقامی که بتو داده اند امانتی است که با فرصت طلبی از ان استفاده کنی و یک قدم به خدا نزدیکتر شوی ! مراقب باش طعمه ای نیست که ان را بنشانی و بخوری !
مراقبت نسبت به مردم :
امام علی ع : خطبه 166 – 34 / نامه 53 – 54
با مسئولین است که در رابطه با مردم انصاف به خرج دهید و در براورده شدن نیازهایشان شکیبا باشید / چراکه هرکه به شکا رجوع میکند میپندارد که مشکلش بزرگترین مشکل جهان است و تو در ان مسیولیتی که قرار گرفتی باید به هر که به تو مراجعه میکند با این دیدگاه نگاه کنی که مشکل این فرد بزرگترین مشکل است ، پس برای تو هم باید بزرگ باشد .
شما خزانه داران مردم ، نمایندگان ملت و سفیران ما پیشوایان هستید / اگر فردی در سئولیت خود کوتاهی کند چوب این کوتاهی را اسلام میخورد چون پست تو ، پست اسلامی است و تو وام دار اسلام هستی .
هرگز کسی را از نیازمندی هایش بازمدارید و او را از خواسته هایش محروم نسازید / وظیه هر فرد در مقام خود کارگشایی مردم است
مهر با مردم را پوشش دل خویش قرار دهید / نسبت به مردم مهربان باشید و کرامت انسانی مردم را پوشش دل خود قرار دهید نه پوشش کار خود .
مسئولین نظام مردم را دوست داشته باشند و اگر میخواهند دردی را از جامعه برطرف کنند فرض کنند پسر و دختر خودشان روبرویشان است
انان را دوست بدارید و با انان به نرمی رفتار کنید و همچون حیوانی درنده خو مباشید که خودشان را غنیمت میشمارند / از اعتبار قدرتی که یک سیستم به تو میدهد بری سرکوب کردن عقده های تسلط گرایانه خود استفاده نکن .
علم اموزی جزو مسئولیتهای انسانی هر فردی است .
برخی از اساتید دانشگاه علم اموزیشان متوقف میشود و فقط به تدریس میپردازند و میگویند برای دانشجویان همین کفایت میکند در صورتی که قرار نیست فرد علم بیاموزد برای تدریس و در همان حد بمانی بلکه باید روز به روز پیشرفت کرده و سطح علم خود را بالا ببری
در حالی که خیلی از علوم برای زندگی ما کاربردی ندارند اما ما موظف هستیم به اموزش !
مسئولیت عالمان :
نشر علم :
امروزه چون روابط اجتماعی بین افراد بسیار ضعیف است ، فرصتی برای نشر علم عالمان نمی ماند .
منظور از علما ، ایت الله یا استاد دانشگاه نیست ، منظور ان علمی است که داری و میتوانی ان را به دیگران تزریق کنی .
خداوند به هر فرد نعمت و قدرت و عقلانیت داده است که بتواند علم را فرا گیرد و به دیگران اموزش دهد .
از علم باید در جهت مبارزه با ستمکاران عالم استفاده شود :
خطبه سوم نهج البلاغه :
علمی نافع است که در جهت مبارزه با ستم در جهان استفاده شود .
برخی از علما علم نافع را با سوء تعبیر ، علم الهی میدانند .
علم نافع علمی است که بر معرفت دینی شما بیفزاید > با این تعبیر انرژی هسته ای و علمای ان علم نافع ندارند .
در حالی که در خطبه امام علی ع میفرماید علم نافع علمی است که در جهت مبارزه با ظلم و ستم از ان استفاده شود . لذا برخی از علوم الهی نافع نمی باشد و اسمش علم الهی است و در جهت مبارزه با ظلم از ان استفاده نمیشود .
خیلی از مردم در علوم دینی که غرق میشوند انقدر غرق میشوند که خفه میشوند زیرا این علومی را که دنبال میکنند هیچ دردی از جامعه دوا نمیکند .
همه علوم میتوانند در جهت مبارزه با ظلم از انها استفاده شود . علوم تجربی ، ریاضی ، روانشناسی و .. موضوع این است کسی که در این سنگر علم قدم بر میدارد در چه جهتی از ان استفاده کند .
اگر فرد میخواهد در جهت پر کردن جیب خود و یا مطرح کردن خود از علمش استفاده کند این علم غیر نافع است .
هر فرد وظیفه دارد در این پازل جهانی با علمی که دارد قسمتی از ظلم را بر طرف سازد ممکن است این فرد پزشک باشد در این صورت علم او نافع است .
مَن رَجُلَ یُنادی للمسلمین و یا مَن یُجهِبُ فلَیسَ بِمُصلح
اگر در جایی از عالم کسی فریاد کمک بزند ( کمک مالی ، عاطفی ، جسمی ، پزشکی و دینی و .. ) و تو کمک نکنی مسلمان نیستی .
برخورد با بدعت ها :
کسانی که از جاهل های عالم استفاده میکنند و پرچم های بدعت را بالا می اورند ، باید با انها مبارزه کرد با علم خود .
بدعت بر جهل حاکم میشود و در جایی که فرد جاهل باشد سریع بدعت روی ان جواب میدهد .
تمام دین بر مبنای منطق است پس کسی که منطق و عقل ندارد نمیتواند دین را قبول کند و بدعتها را راحت قبول میکنند .
وقتی که امامت را عالم نمیدانی و نمیتوانی عالمانه از امامت دفاع کنی روی می اوری به خرق عادتها و معجزات برای اثبات امام .
ما برای اثبات امام دلایل عقلانی داریم و نیازی به مبارزه با غرایز نداریم !
ما معجزه امام را عاشورا میدانیم !
بزرگترین عالم موجود در جامعه حضرت امام خمینی ره هستند که یک خرق عادت از ایشان نقل نشده است .
خواهران و برادران ! دیندارهای جامعه ! کسی نمیتواند دین را از شما بگیرد اما میتوانند دین های قلابی به شما معرفی کنند .
جهل دنبال معجزات و مکاشفات میگردد و دچار بدعت میشود و وظیفه عالمان است که با بدعتها مبارزه کنند .
عمل کردن به علم خود :
پیامبر اکرم ص :
هر فردی خداوند به او دانشی دهد و او به انچه که میداند دریغ کند در قیامت با لگامی از اتش بر دهان به ملاقات خداوند میرود .
واعظان کین جلوه بر محراب و منبر میکنند
چون به خلوت میروند ان کار دیگر میکنند
مشکلی دارم ز دانشمند مجلس بازپرس
توبه فرمایان جهان چرا خود توبه کمتر میکنند
نمیتوانم به تمام علم هایی که دارم عمل کنم ! اما دوست دارم عمل کنم و خود را دراین مسیر قرار میدهم و تا جایی که میتوانم تلاش خود را میکنم ! همین برای خدا کافی است .
لا یُکَلِفو نَفسً الا وُسعَها
تلاش تو برای ما کفایت میکند .
کار به جایی نرسد که تو فقط عالم باشد ، باید عمل هم بکنی .
توانگران :
توانگر یعنی ، چیزی که تو داری و بقیه میتوانند از ان استفاده کنند .
منظور از توانگری تنها توانگری مالی نیست . توانگری عاطفی ، دانشی ، دینی و .. همه اینها شامل توانگری میشود .
تو با خنده خود میتوانی کسی را شاد کنی و این برای تو توانگری محسوب میشود .
توان های وجود خود را کشف کنید
ما فکر میکنیم توان در بدن سالم است و این از ضعف فکری ماست .
هرکسی به اندازه خود توانگر است.
بسیاری از مردم و بچه شیعه ها بر انچه که ندارند انقدر تمرکز کرده اند که انچه را که دارند را فراموش کرده اند در حالی که خداوند توان در انها قرار داده است .
مسئولیت توانگران :
پرهیز از اهتکار :
اگر شما یک فرش لازم دارید همان یک فرش را بخرید نه اینکه 2 تای دیگه هم در انباری خانه خود قرار دهید .
ربا :
از پول خود برای بهره استفاده نکنید .
رشوه :
از پول خود برای رشوه دادن استفاده نکنید .
اسراف :
حق ندارید اسراف کنید که این امر اسراف امروزه کاملا مغفول واقع شده است در صورتی که یک گناه کبیره است .
پرداخت انچه بر تو واجب است :
خمس و زکات
پرداخت انچه بر تو مستحب است :
صدقه و انفاق
دقت در رسالت دنیایی این توان :
باید از توان خود استفاده کنید زیرا در روز قیامت مواخذه میشوید .
در روز قیامت از مسئولیتها سوال میکنند
مثال : از دست تو سوال نمیکنند که کسی را کتک زدی یا نه ؟! بلکه میرسند ایا مسئولیتی که بر عهده تو بوده را انجام داده ای ؟
در قیامت از خوبی ها و بدی ها سوال نمیشود ! از نعمت های داده شده و چگونه استفاده شده شما سوال میشود !
آخر روابط اجتماعی در اسلام این است که انسان ها باید طوری زندگی کنند که غم یکدیگر را بزدایند و برای هم شادی ایجاد کنند .
اگر درد مومن را برطرف کنید و مومن را شاد کنید خدارا شاد کردید !
اگر ورزش و هنر و .. وسیله ای باشند که با ان بشود مردم را شاد کرد بسیار ارزشمند است .
ان الدنیا لهو و لعب
تمام این دنیا مجاز است ، سعی کنید این مجاز را به بهترین روش ها بگذرانید .
مسئولیت زمامداران و کارگزاران :
نگاه مسئولانه به خود :
به محض اینکه مقام و پستی به شخص رسید اول خود نگری کند ( منظور از پست و مسئولیت از کوچکترین واحد که خانواده است گرفته تا جامعه )
بداند که چه مراقبتهایی لازم دارد و از چه چیزهایی باید پرهیز کند ، محاسن مقام چیست و چه جیزهایی باعث سقوط ان میشود و برای موفقیت خود برنامه بریزد طوری که این مقام در این دنیای مجاز او را از حقیقت دور نکند .
پرهیز از جدل های داخلی :
دنیا و این بالا و پایین ها و جنگها و صلح ها را جدی نگیرید !
اینجا فقط یک فرصت است ، فرصتی برای بهتر زندگی کردن !
مقامی که بتو داده اند امانتی است که با فرصت طلبی از ان استفاده کنی و یک قدم به خدا نزدیکتر شوی ! مراقب باش طعمه ای نیست که ان را بنشانی و بخوری !
مراقبت نسبت به مردم :
امام علی ع : خطبه 166 – 34 / نامه 53 – 54
با مسئولین است که در رابطه با مردم انصاف به خرج دهید و در براورده شدن نیازهایشان شکیبا باشید / چراکه هرکه به شکا رجوع میکند میپندارد که مشکلش بزرگترین مشکل جهان است و تو در ان مسیولیتی که قرار گرفتی باید به هر که به تو مراجعه میکند با این دیدگاه نگاه کنی که مشکل این فرد بزرگترین مشکل است ، پس برای تو هم باید بزرگ باشد .
شما خزانه داران مردم ، نمایندگان ملت و سفیران ما پیشوایان هستید / اگر فردی در سئولیت خود کوتاهی کند چوب این کوتاهی را اسلام میخورد چون پست تو ، پست اسلامی است و تو وام دار اسلام هستی .
هرگز کسی را از نیازمندی هایش بازمدارید و او را از خواسته هایش محروم نسازید / وظیه هر فرد در مقام خود کارگشایی مردم است
مهر با مردم را پوشش دل خویش قرار دهید / نسبت به مردم مهربان باشید و کرامت انسانی مردم را پوشش دل خود قرار دهید نه پوشش کار خود .
مسئولین نظام مردم را دوست داشته باشند و اگر میخواهند دردی را از جامعه برطرف کنند فرض کنند پسر و دختر خودشان روبرویشان است
انان را دوست بدارید و با انان به نرمی رفتار کنید و همچون حیوانی درنده خو مباشید که خودشان را غنیمت میشمارند / از اعتبار قدرتی که یک سیستم به تو میدهد بری سرکوب کردن عقده های تسلط گرایانه خود استفاده نکن .
