چهارشنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۲، ۰۹:۵۶ ق.ظ
لبیک یا خامنه ای ( سبک زندگی ) [5]
جمله‌ی
پیامبر (ص) که می فرمایند « ز گهواره تا گور دانش بجوی» همین است که ممکن
است فرد هیچ وقت فرصت استفاده نداشته باشد اما هم به آرامش می رسد و هم
عبادت است.
و جمله‌ی مشهور ابوریحان که می گوید : «بدانیم و بمیریم یا ندانیم و بمیریم ؟!» فرد با اینکه می داند می میرد اما به علم خود اضافه می کند.
جنبه دوم - آموزش و علم کاربردی؛ انسان نیاز دارد برای اینکه خوب زندگی کند کاربرد قسمت های مختلف زندگی را آموزش دیده باشد.
مانند کاربرد علم ارتباطات، استفاده از رسانه، علم مطالعه و .. را باید آموزش دیده باشد.
برخی از علوم ما رسما تجربی هستند. به علم با دیدگاه آموزشی هم باید نگاه کرد و این آموزش ها در سبک زندگی و آرامش، بسیار مؤثر است.
علم آموزشی خودش یک علم است. دانشی داریم که در این دانش چندین فصل موجود است که به شما می آموزد چگونه علم را آموزش ببینید، چگونه مطالعه کنید. علم تند خوانی، فراگیری مطلب، روش تحقیق و نت برداری و ..
زمانی که شخص می خواهد دانشجو یا طلبه شود باید برای آموزش مطالعه کند؛ که بعضا در مدارس ما تدریس می شود.
طوری نباشد که شما بعد از 15 سال مطالعه تازه بفهمید روش مطالعه تان اشتباه بوده و محفوظاتتان بالا نرفته است. و فقط وقت گذاشته اید و کتابی را خوانده اید.
در سبک زندگی علمی غربی دانش آموزان و دانشجویان چندین پیش نیاز را می گذرانند برای روش آموزش دیدن؛ روش استفاده از فناوری امروز اطلاعات برای بالا بردن بهره وری مطالعه، کم کردن ساعت مطالعه، به یاد ماندن مطالب و ..
در جامعه امروز آموزش دادن ما مشکل دارد.
میزانی که معلمان و اساتید ما وقت می گذارند برای درس فرا گرفتن که درس بدهند، روش درس دادن آنقدر برایشان مهم نیست که وقت بگذارند.
وقتی به کسی می گوییم پروفسور یعنی کسی که مراتب علمی را گذرانده است و به این معنا نیست که الزاما می تواند خوب هم درس بدهد.
سیستم انتقال علم از استاد به متربی خودش یک سیستم آموزشی است. فرد آموزش دهنده تمام معلومات انسانی، تجربی، ریاضی و دینی خود را باید انتقال دهد.
بنده چقدر در ماه وقت می گذارم برای آموزش مطالعه و روش استفاده از کتاب و نگه داشتن این معلومات و .. ؟ و چقدر وقت می گذارم برای زکات علم که نشر آن است؟
+ آداب تعلیم و تعلم
اگر متربی ببیند مربی او را تحقیر می کند و نسبت به او بی ادب است انگیزه ای برا فرا گرفتن علم ندارد. استاد و معلم و مربی باید با ادب باشد، حتی اگر خواهر یا برادر بزرگتر تو باشد.
در آموزش نباید تحقیر باشد و در مقابل، آداب متربیان و دانشجویان و شاگردان بسیار مهم تر است.
بی ادبی و بی حرمتی دانش آموزان باعث می شود استادان و معلمان انگیزه درس دادن را از دست بدهند.
در دبیرستان های ما کلاس ها مضحکه و به تمسخر کشیده می شود! اعصاب معلم بعد از 4 سال تدریس ناراحت است و انگیزه ندارد.
در سبک زندگی روی این مسئله باید خیلی کار شود.
امام صادق (ع) می فرمایند : یکی از سیئات بزرگ بی احترامی به کسی است که به تو تعلیم می دهد - حتی خواهر یا برادر تو -
اگر اینگونه باشد و رعایت شود، کلاس در سکوت است و معلم با انگیزه‌ی بالا درس می دهد و احترام هم سرجایش باقی می ماند.
در دانشگاه ها بعضا دیده می شود که 15 دقیقه قبل از به پایان رسیدن کلاس، دانشجویان جمله استاد خسته نباشید را به کار می برند که این جمله نهایت به مضحکه در آوردن علم و پایین آوردن ارزش استاد است و استاد انگیزه خود را از دست می دهد.
بعد ناچار می شوند خارج از برنامه‌ی کلاس معلم بگیرند با هزینه‌ی چند صد هزار تومان! باید حتما هزینه ای بپردازید تا بدانید که باید حرمت کلاس نگه داشته شود؟ در اینجا حرمت پول نگه داشته می شود نه حرمت کلاس و درس.
بی حرمتی و لااوبالی گری در دانشگاه ها وجود دارد، در دبیرستان ها بسیار زیاد است و در رده های پایین تر به دلیل ترس کمتر است و در بالاتر مثل دکترا هم طمعی است.
+ آموزش همراه با پرورش
امام (ره) به طلبه هایی که درس خارج می آموختند فرمودند راضی نیستم اگر کلاس اخلاق را نیایید و سر کلاس خارج بنشینید.
اعتقاد داشتند آموزش و پرورش دو بال است که باعث تعالی می شود و اگر یکی از این دو بال نباشد طرف دور خود می چرخد و بارها فرموده بودند علمی که با بی اخلاقی و بی تعهدی همراه باشد، بزرگترین حجاب است.
به فرموده‌ی امام صادق (ع) «هو الحجاب الاکبر»؛ بزرگترین حجاب است.
این فرد هم خودش جهنمی بار می آید و هم دیگران را جهنمی بار می آورد.
معاشرت و سبک زندگی
ارجاع داده می شود به 10 جلسه معاشرت که قبلا صحبت شده است.
بحارالانوار ج 74 - ص 84 - پیامبر اکرم (ص) :
«ای ابوذر همنشین صالح بهتر از تنهایی و انزوا است و تنهایی و انزوا بهتر از هم نشین غیر صالح است.»
در اینجا بحث وابستگی شدید و فطری بشر به یار و همنشین مطرح است که چگونه باید هدایت شود.
دو حالت دارد : همنشین تو صالح است؛ پس به رفاقت خود ادامه بده. حالت دوم : به شما می گویند این فردی را که برای دوستی انتخاب کردی دزد است! شما هیچ‌گاه ارتباط برقرار نمی کنید، اما می گویند این فرد دین تو را می دزدد، آیا برایتان مهم است؟
پس کسی را انتخاب کن که دین و اخلاق تو را ندزدد.
سوره فرقان آیه 27 تا 29 :
یوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا (27)
و روزى را که آن کسى که از هدایت پیامبر بى بهره بوده و بر خود ستم کرده است، دست هاى خود را از پشیمانى به دندان مى گزد و مى گوید : اى کاش با رسول خدا راهى به سوى هدایت برگرفته بودم.
یَا وَیْلَتَىٰ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا (28)
می گوید اى واى بر من! کاش فلانى را دوست خود نگرفته بودم.
لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا (29)
بى گمان او مرا از این قرآن که یادآور خداست، پس از آن که به من رسید، دور ساخت و به بیراهه کشانید. آرى شیطان انسانى را که به یارى او دل بسته است یارى نمى کند.
یکی از حسرت های آن دنیا این است که ای کاش همنشینی که انتخاب کردم همنشینی بود که در صراط مستقیم قرار داشت. و ای کاش فلانی را به عنوان حبیب انتخاب می کردم.
و خداوند می فرماید خودت راه خودت را انتخاب کردی، پس تقصیر را به دیگران محول نکن و نگو که دیگران من را غافل کردند، زیرا دوستانت را خودت انتخاب کردی و ادعای تو پذیرفته نیست، چون امکان انتخاب داشتی ولی دستور پیامبر را رعایت نکردی.
اگر دوست صالح داشتی نگهش دار، و اگر نداشتی تنها باش.
+ فشار دوستان و همسالان و گروه اقوام بر سبک زندگی
کسانی که درگیر تربیت فرزندان یا خواهر و برادر کوچکتر خود هستید، بدانید که فشار دوستان خیلی زیاد است.
تعجب می کنم از پدر و مادری که از بچگی برای انتخاب گروه همسالان فرزندان خود فکری نمی کنند. انتخاب این مورد در دبیرستان ها خیلی سخت و بعد از آن غیر ممکن است، چون دیگر راه خود و گروه همسالان خود را انتخاب کرده است.
کم پیدا می شوند کسانی که در کاخ فرعون می شوند آسیه. این ها استثنائات تاریخند.
خوشبختی این نیست که شما خانه 100 متری پایین شهر را عوض کنید با آپارتمانی در شمال شهر ؛ زیرا سبک زندگی که تو در جنوب شهر با آن خو گرفتی، با سبک زندگی که در شمال شهر وجود دارد متفاوت است. رفاقت ها جور دیگری معنا شده است، استفاده از منابع جور دیگری معنا شده است و بعد از مدتی این فشارها بر کسی که که 20 سال پایین شهر زندگی کرده زیاد می شود و زندگی را مختل می کند.
وقتی شلوار 150 هزار تومانی بپوشی نمی توانی سوار موتور گازی شوی. مجبوری بدزدی و ماشین لوکس بخری، وقتی ماشین لوکس داشتی نمی توانی در جنوب شهر زندگی کنی. مجبوری بدزدی و خانه ای در بالا شهر بخری، وقتی در بالا شهر هستی و ماشین لوکس داری نمیتوانی برای تفریح به شهرستان های اطراف بروی. مجبوری به ایتالیا بروی و .. همینطور ادامه دارد! در شأن خودتان خرج کنید.
باید در محله ای زندگی کنیم که با ما هماهنگ است و با کسانی باشیم که اعتقاداتشان با ما جور باشد.
اگر با دشمن در مسیر اعتقادی یک قدم راه آمدی، قرآن می فرماید با این یک قدم کار تو تمام نمی شود، تو یک سبک را شروع کردی و باید تا ته آن بروی.
نمی توانید بگویید در لشکر دشمن هستم اما تیر نمی اندازم. وقتی در سپاه دشمن باشی نمی توانی با اسلام راه بیایی.
بزرگترها و کوچکترها اگر می خواهید سبک زندگی اسلامی و دینی داشته باشید، همین الان باید نیت کنید که گروه اطراف خود را پاستوریزه کنید.
نمی شود بنده قاری قرآن باشم و درد دل هایم را با کسی کنم که قرآن را قبول ندارد؛ این پارادوکس بالاخره روزی شکسته می شود.
این شکسته شدن ممکن است در محرم و در وسط مجلس باشد و تو را به راه مستقیم برساند و یا ممکن است طوری شکسته شود که از همه چیز ببری.
یا حسینی باشید یا یزیدی. این دنیا خط تمیزی دارد بین حسین و یزید، نمی شود دو قدم با حسین بود و دو قدم با یزید.
لا اعبد ما تعبدون و لا انتم عابدون ما اعبد.
خانواده و سبک زندگی
- ارجاع به بحث خانواده و روابط اجتماعی در اسلام -
از نظر اسلام مهم ترین پناهگاه و تکیه‌گاه و تنها راهی که شخص با آرامش زندگی می کند و خوب هم می میرد، خانواده است.
در اسلام بیشترین تاکید بر خانواده است و متاسفانه از طرف ما کمترین توجه!
سوره بقره - آیه 187
أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَعَفَا عَنکُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا کَتَبَ اللّهُ لَکُمْ وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاکِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ
خانواده بر این اساس تشکیل میشود که زنان، لباس مردان هستند و مردان، لباس زنان. لباس به این معنا که زن و شوهر عیوب همدیگر را می پوشانند.
وقتی یک خانواده تشکیل می شود عیوب مرد با محسنات زن پوشیده می شود و بالعکس.
اگر قرار باشد مرد و زن خانواده ای تشکیل دهند که زن، مرد منش باشد این قانون که در آیه آمده است خراب می شود.
خصوصیات مردانه‌ی زن نمی تواند ضعف های مرد را بپوشاند و بالعکس.
+ کارکردهای خانواده
بقای نسل - به صحبت های اخیر مقام معظم رهبری در دیدار با خانواده های شهدای بجنورد دقت کنید که از فرزند شهید می پرسند چند فرزند دارید می گوید 5 تا! آقا خیلی خوشحال میشوند و تاکید بر بقای نسل دارند، از دیگری می پرسند چند فرزند؟ می گوید یک فرزند، چون درس می خوانم. آقا ناراحت می شوند.
بهانه‌ی بدی است که بخاطر درس خواندن مانع بقای نسل شوید. در کجا گفته اند اول درس بعد فرزند؟ وظیفه‌ی اصلی ما بقای نسل است.
در زاهدان زمانی بود که شیعه 65 درصد جمعیت بود و اهل سنت 35 درصد. اما امروز 60 به 40 به نفع اهل سنت است! چون این مسئله برایشان مهم است.
وقتی خداوند بشری را خلق می کند، می خواهد نقشی را در این پازل جهانی بچرخاند، پس بی حساب خلق نمی کند. ما نمی توانیم جلوی خلقت را بگیریم.
بین پدر و مادر با فرزندان تفاوت سنی نباید زیاد باشد.
در سن جوانی بچه دار شدن باعث میشود که ارتباط رفاقتی باشد و این خانواده، خانواده‌ی پویایی است.
آرامش جسمی و روانی -
تبادل و تعامل روابط -
باید طوری زندگی کنید که برای تبادل و تعامل روابط نیازمند خانواده باشید، نه اینکه خنده ها و گریه ها و تفریحات با همکاران و همسالان و دوستان انجام شود و خانه محیطی باشد برای خواب و استراحت و خوراک! اینگونه خانه ها مشکل دارند و اسلامی نیست.
تربیت - فرزندان بیشترین میزان تربیت را در خانه دارند.
اوقات فراغت -
پشتیبانی اقتصادی - پدر و مادر برای فرزندان و نسل بعد خود فکر اقتصادی هم کرده اند که سختی هایی که خودشان کشیده اند، فرزندانشان نکشند.
کنترل جرم - وقتی الزامات خانواده رعایت می شود، یقینا افراد خیابانی بار نمی آیند.
حمایت در برابر آسیب ها - پدر و مادر بهترین مشاور هستند، نباید محیط خانه طوری باشد که دوستان مشاور فرزندانتان باشند.
در روایات بسیاری داریم که در موج کفر و فساد آخر الزمان، و در فتنه ها، تنها نجات دهنده و پناهگاه خانواده است.
خانواده دارها در فتنه‌ی آخرالزمان گم نمی شوند و اسلام تاکید بسیار دارد که خانواده محور باشیم.
و جمله‌ی مشهور ابوریحان که می گوید : «بدانیم و بمیریم یا ندانیم و بمیریم ؟!» فرد با اینکه می داند می میرد اما به علم خود اضافه می کند.
جنبه دوم - آموزش و علم کاربردی؛ انسان نیاز دارد برای اینکه خوب زندگی کند کاربرد قسمت های مختلف زندگی را آموزش دیده باشد.
مانند کاربرد علم ارتباطات، استفاده از رسانه، علم مطالعه و .. را باید آموزش دیده باشد.
برخی از علوم ما رسما تجربی هستند. به علم با دیدگاه آموزشی هم باید نگاه کرد و این آموزش ها در سبک زندگی و آرامش، بسیار مؤثر است.
علم آموزشی خودش یک علم است. دانشی داریم که در این دانش چندین فصل موجود است که به شما می آموزد چگونه علم را آموزش ببینید، چگونه مطالعه کنید. علم تند خوانی، فراگیری مطلب، روش تحقیق و نت برداری و ..
زمانی که شخص می خواهد دانشجو یا طلبه شود باید برای آموزش مطالعه کند؛ که بعضا در مدارس ما تدریس می شود.
طوری نباشد که شما بعد از 15 سال مطالعه تازه بفهمید روش مطالعه تان اشتباه بوده و محفوظاتتان بالا نرفته است. و فقط وقت گذاشته اید و کتابی را خوانده اید.
در سبک زندگی علمی غربی دانش آموزان و دانشجویان چندین پیش نیاز را می گذرانند برای روش آموزش دیدن؛ روش استفاده از فناوری امروز اطلاعات برای بالا بردن بهره وری مطالعه، کم کردن ساعت مطالعه، به یاد ماندن مطالب و ..
در جامعه امروز آموزش دادن ما مشکل دارد.
میزانی که معلمان و اساتید ما وقت می گذارند برای درس فرا گرفتن که درس بدهند، روش درس دادن آنقدر برایشان مهم نیست که وقت بگذارند.
وقتی به کسی می گوییم پروفسور یعنی کسی که مراتب علمی را گذرانده است و به این معنا نیست که الزاما می تواند خوب هم درس بدهد.
سیستم انتقال علم از استاد به متربی خودش یک سیستم آموزشی است. فرد آموزش دهنده تمام معلومات انسانی، تجربی، ریاضی و دینی خود را باید انتقال دهد.
بنده چقدر در ماه وقت می گذارم برای آموزش مطالعه و روش استفاده از کتاب و نگه داشتن این معلومات و .. ؟ و چقدر وقت می گذارم برای زکات علم که نشر آن است؟
+ آداب تعلیم و تعلم
اگر متربی ببیند مربی او را تحقیر می کند و نسبت به او بی ادب است انگیزه ای برا فرا گرفتن علم ندارد. استاد و معلم و مربی باید با ادب باشد، حتی اگر خواهر یا برادر بزرگتر تو باشد.
در آموزش نباید تحقیر باشد و در مقابل، آداب متربیان و دانشجویان و شاگردان بسیار مهم تر است.
بی ادبی و بی حرمتی دانش آموزان باعث می شود استادان و معلمان انگیزه درس دادن را از دست بدهند.
در دبیرستان های ما کلاس ها مضحکه و به تمسخر کشیده می شود! اعصاب معلم بعد از 4 سال تدریس ناراحت است و انگیزه ندارد.
در سبک زندگی روی این مسئله باید خیلی کار شود.
امام صادق (ع) می فرمایند : یکی از سیئات بزرگ بی احترامی به کسی است که به تو تعلیم می دهد - حتی خواهر یا برادر تو -
اگر اینگونه باشد و رعایت شود، کلاس در سکوت است و معلم با انگیزه‌ی بالا درس می دهد و احترام هم سرجایش باقی می ماند.
در دانشگاه ها بعضا دیده می شود که 15 دقیقه قبل از به پایان رسیدن کلاس، دانشجویان جمله استاد خسته نباشید را به کار می برند که این جمله نهایت به مضحکه در آوردن علم و پایین آوردن ارزش استاد است و استاد انگیزه خود را از دست می دهد.
بعد ناچار می شوند خارج از برنامه‌ی کلاس معلم بگیرند با هزینه‌ی چند صد هزار تومان! باید حتما هزینه ای بپردازید تا بدانید که باید حرمت کلاس نگه داشته شود؟ در اینجا حرمت پول نگه داشته می شود نه حرمت کلاس و درس.
بی حرمتی و لااوبالی گری در دانشگاه ها وجود دارد، در دبیرستان ها بسیار زیاد است و در رده های پایین تر به دلیل ترس کمتر است و در بالاتر مثل دکترا هم طمعی است.
+ آموزش همراه با پرورش
امام (ره) به طلبه هایی که درس خارج می آموختند فرمودند راضی نیستم اگر کلاس اخلاق را نیایید و سر کلاس خارج بنشینید.
اعتقاد داشتند آموزش و پرورش دو بال است که باعث تعالی می شود و اگر یکی از این دو بال نباشد طرف دور خود می چرخد و بارها فرموده بودند علمی که با بی اخلاقی و بی تعهدی همراه باشد، بزرگترین حجاب است.
به فرموده‌ی امام صادق (ع) «هو الحجاب الاکبر»؛ بزرگترین حجاب است.
این فرد هم خودش جهنمی بار می آید و هم دیگران را جهنمی بار می آورد.
معاشرت و سبک زندگی
ارجاع داده می شود به 10 جلسه معاشرت که قبلا صحبت شده است.
بحارالانوار ج 74 - ص 84 - پیامبر اکرم (ص) :
«ای ابوذر همنشین صالح بهتر از تنهایی و انزوا است و تنهایی و انزوا بهتر از هم نشین غیر صالح است.»
در اینجا بحث وابستگی شدید و فطری بشر به یار و همنشین مطرح است که چگونه باید هدایت شود.
دو حالت دارد : همنشین تو صالح است؛ پس به رفاقت خود ادامه بده. حالت دوم : به شما می گویند این فردی را که برای دوستی انتخاب کردی دزد است! شما هیچ‌گاه ارتباط برقرار نمی کنید، اما می گویند این فرد دین تو را می دزدد، آیا برایتان مهم است؟
پس کسی را انتخاب کن که دین و اخلاق تو را ندزدد.
سوره فرقان آیه 27 تا 29 :
یوْمَ یَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ یَدَیْهِ یَقُولُ یَا لَیْتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلًا (27)
و روزى را که آن کسى که از هدایت پیامبر بى بهره بوده و بر خود ستم کرده است، دست هاى خود را از پشیمانى به دندان مى گزد و مى گوید : اى کاش با رسول خدا راهى به سوى هدایت برگرفته بودم.
یَا وَیْلَتَىٰ لَیْتَنِی لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِیلًا (28)
می گوید اى واى بر من! کاش فلانى را دوست خود نگرفته بودم.
لَقَدْ أَضَلَّنِی عَنِ الذِّکْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِی وَکَانَ الشَّیْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا (29)
بى گمان او مرا از این قرآن که یادآور خداست، پس از آن که به من رسید، دور ساخت و به بیراهه کشانید. آرى شیطان انسانى را که به یارى او دل بسته است یارى نمى کند.
یکی از حسرت های آن دنیا این است که ای کاش همنشینی که انتخاب کردم همنشینی بود که در صراط مستقیم قرار داشت. و ای کاش فلانی را به عنوان حبیب انتخاب می کردم.
و خداوند می فرماید خودت راه خودت را انتخاب کردی، پس تقصیر را به دیگران محول نکن و نگو که دیگران من را غافل کردند، زیرا دوستانت را خودت انتخاب کردی و ادعای تو پذیرفته نیست، چون امکان انتخاب داشتی ولی دستور پیامبر را رعایت نکردی.
اگر دوست صالح داشتی نگهش دار، و اگر نداشتی تنها باش.
+ فشار دوستان و همسالان و گروه اقوام بر سبک زندگی
کسانی که درگیر تربیت فرزندان یا خواهر و برادر کوچکتر خود هستید، بدانید که فشار دوستان خیلی زیاد است.
تعجب می کنم از پدر و مادری که از بچگی برای انتخاب گروه همسالان فرزندان خود فکری نمی کنند. انتخاب این مورد در دبیرستان ها خیلی سخت و بعد از آن غیر ممکن است، چون دیگر راه خود و گروه همسالان خود را انتخاب کرده است.
کم پیدا می شوند کسانی که در کاخ فرعون می شوند آسیه. این ها استثنائات تاریخند.
خوشبختی این نیست که شما خانه 100 متری پایین شهر را عوض کنید با آپارتمانی در شمال شهر ؛ زیرا سبک زندگی که تو در جنوب شهر با آن خو گرفتی، با سبک زندگی که در شمال شهر وجود دارد متفاوت است. رفاقت ها جور دیگری معنا شده است، استفاده از منابع جور دیگری معنا شده است و بعد از مدتی این فشارها بر کسی که که 20 سال پایین شهر زندگی کرده زیاد می شود و زندگی را مختل می کند.
وقتی شلوار 150 هزار تومانی بپوشی نمی توانی سوار موتور گازی شوی. مجبوری بدزدی و ماشین لوکس بخری، وقتی ماشین لوکس داشتی نمی توانی در جنوب شهر زندگی کنی. مجبوری بدزدی و خانه ای در بالا شهر بخری، وقتی در بالا شهر هستی و ماشین لوکس داری نمیتوانی برای تفریح به شهرستان های اطراف بروی. مجبوری به ایتالیا بروی و .. همینطور ادامه دارد! در شأن خودتان خرج کنید.
باید در محله ای زندگی کنیم که با ما هماهنگ است و با کسانی باشیم که اعتقاداتشان با ما جور باشد.
اگر با دشمن در مسیر اعتقادی یک قدم راه آمدی، قرآن می فرماید با این یک قدم کار تو تمام نمی شود، تو یک سبک را شروع کردی و باید تا ته آن بروی.
نمی توانید بگویید در لشکر دشمن هستم اما تیر نمی اندازم. وقتی در سپاه دشمن باشی نمی توانی با اسلام راه بیایی.
بزرگترها و کوچکترها اگر می خواهید سبک زندگی اسلامی و دینی داشته باشید، همین الان باید نیت کنید که گروه اطراف خود را پاستوریزه کنید.
نمی شود بنده قاری قرآن باشم و درد دل هایم را با کسی کنم که قرآن را قبول ندارد؛ این پارادوکس بالاخره روزی شکسته می شود.
این شکسته شدن ممکن است در محرم و در وسط مجلس باشد و تو را به راه مستقیم برساند و یا ممکن است طوری شکسته شود که از همه چیز ببری.
یا حسینی باشید یا یزیدی. این دنیا خط تمیزی دارد بین حسین و یزید، نمی شود دو قدم با حسین بود و دو قدم با یزید.
لا اعبد ما تعبدون و لا انتم عابدون ما اعبد.
خانواده و سبک زندگی
- ارجاع به بحث خانواده و روابط اجتماعی در اسلام -
از نظر اسلام مهم ترین پناهگاه و تکیه‌گاه و تنها راهی که شخص با آرامش زندگی می کند و خوب هم می میرد، خانواده است.
در اسلام بیشترین تاکید بر خانواده است و متاسفانه از طرف ما کمترین توجه!
سوره بقره - آیه 187
أُحِلَّ لَکُمْ لَیْلَةَ الصِّیَامِ الرَّفَثُ إِلَى نِسَآئِکُمْ هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ عَلِمَ اللّهُ أَنَّکُمْ کُنتُمْ تَخْتانُونَ أَنفُسَکُمْ فَتَابَ عَلَیْکُمْ وَعَفَا عَنکُمْ فَالآنَ بَاشِرُوهُنَّ وَابْتَغُواْ مَا کَتَبَ اللّهُ لَکُمْ وَکُلُواْ وَاشْرَبُواْ حَتَّى یَتَبَیَّنَ لَکُمُ الْخَیْطُ الأَبْیَضُ مِنَ الْخَیْطِ الأَسْوَدِ مِنَ الْفَجْرِ ثُمَّ أَتِمُّواْ الصِّیَامَ إِلَى الَّلیْلِ وَلاَ تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنتُمْ عَاکِفُونَ فِی الْمَسَاجِدِ تِلْکَ حُدُودُ اللّهِ فَلاَ تَقْرَبُوهَا کَذَلِکَ یُبَیِّنُ اللّهُ آیَاتِهِ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَّقُونَ
خانواده بر این اساس تشکیل میشود که زنان، لباس مردان هستند و مردان، لباس زنان. لباس به این معنا که زن و شوهر عیوب همدیگر را می پوشانند.
وقتی یک خانواده تشکیل می شود عیوب مرد با محسنات زن پوشیده می شود و بالعکس.
اگر قرار باشد مرد و زن خانواده ای تشکیل دهند که زن، مرد منش باشد این قانون که در آیه آمده است خراب می شود.
خصوصیات مردانه‌ی زن نمی تواند ضعف های مرد را بپوشاند و بالعکس.
+ کارکردهای خانواده
بقای نسل - به صحبت های اخیر مقام معظم رهبری در دیدار با خانواده های شهدای بجنورد دقت کنید که از فرزند شهید می پرسند چند فرزند دارید می گوید 5 تا! آقا خیلی خوشحال میشوند و تاکید بر بقای نسل دارند، از دیگری می پرسند چند فرزند؟ می گوید یک فرزند، چون درس می خوانم. آقا ناراحت می شوند.
بهانه‌ی بدی است که بخاطر درس خواندن مانع بقای نسل شوید. در کجا گفته اند اول درس بعد فرزند؟ وظیفه‌ی اصلی ما بقای نسل است.
در زاهدان زمانی بود که شیعه 65 درصد جمعیت بود و اهل سنت 35 درصد. اما امروز 60 به 40 به نفع اهل سنت است! چون این مسئله برایشان مهم است.
وقتی خداوند بشری را خلق می کند، می خواهد نقشی را در این پازل جهانی بچرخاند، پس بی حساب خلق نمی کند. ما نمی توانیم جلوی خلقت را بگیریم.
بین پدر و مادر با فرزندان تفاوت سنی نباید زیاد باشد.
در سن جوانی بچه دار شدن باعث میشود که ارتباط رفاقتی باشد و این خانواده، خانواده‌ی پویایی است.
آرامش جسمی و روانی -
تبادل و تعامل روابط -
باید طوری زندگی کنید که برای تبادل و تعامل روابط نیازمند خانواده باشید، نه اینکه خنده ها و گریه ها و تفریحات با همکاران و همسالان و دوستان انجام شود و خانه محیطی باشد برای خواب و استراحت و خوراک! اینگونه خانه ها مشکل دارند و اسلامی نیست.
تربیت - فرزندان بیشترین میزان تربیت را در خانه دارند.
اوقات فراغت -
پشتیبانی اقتصادی - پدر و مادر برای فرزندان و نسل بعد خود فکر اقتصادی هم کرده اند که سختی هایی که خودشان کشیده اند، فرزندانشان نکشند.
کنترل جرم - وقتی الزامات خانواده رعایت می شود، یقینا افراد خیابانی بار نمی آیند.
حمایت در برابر آسیب ها - پدر و مادر بهترین مشاور هستند، نباید محیط خانه طوری باشد که دوستان مشاور فرزندانتان باشند.
در روایات بسیاری داریم که در موج کفر و فساد آخر الزمان، و در فتنه ها، تنها نجات دهنده و پناهگاه خانواده است.
خانواده دارها در فتنه‌ی آخرالزمان گم نمی شوند و اسلام تاکید بسیار دارد که خانواده محور باشیم.
