چهارشنبه, ۲۸ فروردين ۱۳۹۲، ۰۹:۴۸ ق.ظ
لبیک یا خامنه ای ( سبک زندگی ) [2]
این سبک زندگی در
مقابل یک سری محدودیت ها خودش را نشان می دهد. غرب توانسته این کار را
بکند، ولی برای شرق اشکالات ریشه ای دارد. در این سیستم جهانی سازی که از
بیش از 100 سال پیش رویش کار کردند (Globalization)، گفتند اولین چیزی که
باید جا بیفتد، زندگی غربی است. چون اگر آمال و آرزوی جوان شرقی این نباشد
که کاش می توانستم مثل غربی‌ها زندگی گنم، سیاست‌شان اصلا جا نمی افتاد و
امکان استعمار نبود.
در چند محور کار کردند : سبک زندگی غربی را خیلی بیشتر از آنچه که هست، جذاب نشان دادند. نقاط منفی را بسیار کمرنگ نشان دادند و یک سری نکات دیگر را پررنگ و بزرگ کردند.
با برنامه ریزی همین عقل انسانی چندین پله را بالا رفتند، اگر این عقل انسانی الهی بود خیلی بالاتر می رفتند. پتانسیل جامعه ی اسلامی برای رسیدن به رفاه در سبک زندگی، به مراتب از غرب بیشتر است.
مسئله اینجاست که آن ها عقل معادشان کم است و عقل معاش‌شان زیاد است، و ما با شعار عقل معاد، نه عقل معاش داریم نه عقل معاد! فقط خوب شعار عاقبت محوری و آخرت محوری و خدا محوری می دهیم. کار بجایی می رسد که مقام معظم رهبری می گوید زندگی‌تان اسلامی نیست، نه اینکه مرفه نیست!
به رفاه اروپا نرسیدیم، به آمال معادگرایانه ی اسلام هم نرسیدیم. پس ما این قابلیت را داریم که با عقل انسانی غرب و عقل الهی مکتب و سبک زندگی اسلامی، خیلی بهتر از این زندگی کنیم.
در این بین، یکی از مصالح خداوند تبارک و تعالی این است که عدالت را به معنای تساوی نمی داند. می فرماید به اندازه ی لیاقت ملت ها، منابع را در اختیارشان قرار داده ام؛ «إن الله لایغیروا ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم». و منابع اصلی جهان در اختیار مسلمان هاست! فرضاً ما و کشورهای خلیج، مسلمان واقعی و متحد باشیم و نفت را کنترل کنیم، جهان به التماس می افتد.
پس دو سیاست را مشخصا درپیش گرفتند :
1. تقویت و بزرگ کردن بیش از حد سبک زندگی غربی برای تحت تاثیر قرار دادن ما،
2. تضعیف بیش از حد سبک زندگی بومی (نمی گوییم اسلامی).
بسیاری از افراد هستند که با تکنولوژی آشنا نیستند و دارند از زندگی‌شان لذت می برند، ولی غرب دارد به آن ها القا می کند که شما لذتی از زندگی‌تان نمی برید و بدبختید!
زندگی روستایی بسیار زیبا و ساده و لذت بخش است ولی این کلاهی است که غرب با تبلیغ تکنولوژی بر سر فرهنگ های بومی می گذارد. مثلا سیستم تبدیل قبایل و دهات به شهر، که اتفاقارقرآن کریم تأکید دارد بر قبیله ای بودن!
این سیستم را در تمام قسمت های زندگی مردم نفوذ داده اند؛ در ازدواج، تعدد اولاد، مسکن و .. . کاری کرده اند که مردم راضی شوند به زندگی در آپارتمان های کوچک و تنگ، تنفس آلوده ترین هوا، خوردن بی خاصیت ترین غذاها، کاهش ساعات دور هم جمع شدن خانواده ها؛ به اسم تکنولوژی و شهرنشینی.
خرجی که دولت ها باید برای بازتر کردن و گسترده تر کردن شهرها بکنند، تبدیل شده به خرجی که شهرها را مرتفع کنند؛ ترویج فرهنگ زندگی غربی. وقتی اینهمه زمین باز داریم چرا شهرها را گسترده نکنیم !؟ معماران و شهرسازان و شهرداران ما وقتی دارند از وین و نیویورک الگوی شهرسازی می گیرند، بدانند که آن ها زمین ندارند، ولی ما داریم! سیستم ما با اندونزی و چین فرق می کند.
مقام معظم رهبری تاکید کردند که دقت کنید سبک معماری چقدر روی کم کردن لذات زندگی ما تاثیر می گذارد.
معماری سنتی ما نقصی ندارد.
ما در بومیت خودمان به اندازه ی کافی اسباب برای لذت بردن داریم. در بومیت کل خلائق اینگونه است. خداوند تبارک و تعالی میزبان ماست و میزبانی مثل خدا نمی تواند بر مهمانانش ضیق و تنگی بگیرد و روزی نرساند.
این الزامات ِ غیر الزام آور ِ نابجای ماست که این اندازه زندگی را برای ما سخت کرده است. از خوراک و تفریحاتش می زند که جنس مارک بپوشد!
این الزامات که ما از غرب الگو می گیریم، لذت زندگی ما را از بین می برد.
می خواهند این را جا بیندازد که دهاتی بودن حقارت می آورد!
دهات یعنی زندگی خوب، یعنی سرسبزی، یعنی اکسیژن خوب، یعنی گوشت و تخم مرغ مال خودت، یعنی کاهش هزینه ها، یعنی کسر هزینه ی رفت و آمد به محل کار، یعنی وقت بیشتر برای زندگی کردن. دهاتی یعنی کسی که صورتش از خون سالم برق می زند، یعنی شادابی، خوش اخلاقی، فعالیت بدنی مفید، مغز سالم - نه مغز دود خورده ی دی‌اکسید کربن استنشاق کرده! -
+ ضرورت تغییر در سبک زندگی
در سبک زندگی‌مان باید بررسی شود: نظام ارتباطی - نظام معیشتی - نظام تفریح و اوقات فراغت - الگوی خرید و مصرف. غربی نباشد، اسلامی باشد.
مُد نیاز بشر است.فرمودند مِن محاسن النساء التبرّج. از زیبایی های خلقت زن این است که نمی تواند با یک سیستم بسازد و دنبال تنوع است.
اسلام برای مد تعاریف بسیار زیادی دارد. روایات بسیاری از پیامبر (ص) و ائمه (ع) در مورد آراستگی نقل شده است. اسلام دینی است که پیامبرش بخاطر مرتب کردن ظاهرش، چند دقیقه با تأخیر به مسجد رفت.
اسلام را به گونه ای تعریف کنید که مردم بدانند می شود با آن زندگی کرد، نه اینکه فکر کنند فقط برای شب اول قبر است!
در سبک زندگی اسلامی، چگونه باید با مُد همراه بود؟ چگونه باید تنوع طلبی مردم را در مسیر دستورات دینی ارضا کرد؟
و همینطور درمورد خانواده، میهن، هنر، ورزش، رسانه.
در آمار، بیشترین وقت بشر در رده‌ی اول برای خواب صرف می شود. در رده‌ی دوم برای تأمین معاش، و در رده‌ی سوم برای رسانه : تلویزیون، روزنامه، مجله، سینما، اینترنت.
رسانه چه باید بکند؟ ارتباط ما با رسانه چگونه باید باشد؟ آیا رسانه اجازه دارد ساعت استراحت و خواب ما را بگیرد؟ رسانه برای شادی و تفریح مردم است یا برای گرفتن آرامش آن ها و بیشتر کردن دغدغه هایشان؟
نقد عملکرد رسانه ها بجای خود، آیا ما اجازه داریم بگذاریم رسانه در زندگی ما اختلال ایجاد کند؟ بگذاریم زندگی‌مان را فلج کند؟
سه هزار کانال ماهواره را برای چه می خواهیم !؟ فرصت می کنیم؟ اطلاعات زیادی مردم را عصبی می کند. باید برای رسانه مدیریت داشته باشیم؛ یک مقدار مشخص ورود به عالم سیاست، یک مقدار مشخص اخبار، یک مقدار مشخص درگیر کردن خود با حاشیه ها، یک مقدار مشخص ورود به عالم ورزش و هنر.
خواندن هر روزه و چند باره ی صفحه ی حوادث، جز سیگنال منفی و تاثیرات روانی، چه فایده ای دارد؟
بازی های کامپیوتری که کاملا هدفمند طراحی شده است، جز به بازی گرفتن اعصاب و روحیه ی کودک و نوجوان ما و بالا بردن روحیه ی خشونت طلبی، چه کمک دیگری می کند؟
اینترنت تا چه اندازه باید زندگی ما را تسخیر کند؟
ما باید از رسانه لذت ببریم و برایمان آرامش بیاورد، نه اینکه رسانه باعث فشار مضاعف بر اعصاب ما بشود.
باید مدیریت داشته باشیم.
در چند محور کار کردند : سبک زندگی غربی را خیلی بیشتر از آنچه که هست، جذاب نشان دادند. نقاط منفی را بسیار کمرنگ نشان دادند و یک سری نکات دیگر را پررنگ و بزرگ کردند.
با برنامه ریزی همین عقل انسانی چندین پله را بالا رفتند، اگر این عقل انسانی الهی بود خیلی بالاتر می رفتند. پتانسیل جامعه ی اسلامی برای رسیدن به رفاه در سبک زندگی، به مراتب از غرب بیشتر است.
مسئله اینجاست که آن ها عقل معادشان کم است و عقل معاش‌شان زیاد است، و ما با شعار عقل معاد، نه عقل معاش داریم نه عقل معاد! فقط خوب شعار عاقبت محوری و آخرت محوری و خدا محوری می دهیم. کار بجایی می رسد که مقام معظم رهبری می گوید زندگی‌تان اسلامی نیست، نه اینکه مرفه نیست!
به رفاه اروپا نرسیدیم، به آمال معادگرایانه ی اسلام هم نرسیدیم. پس ما این قابلیت را داریم که با عقل انسانی غرب و عقل الهی مکتب و سبک زندگی اسلامی، خیلی بهتر از این زندگی کنیم.
در این بین، یکی از مصالح خداوند تبارک و تعالی این است که عدالت را به معنای تساوی نمی داند. می فرماید به اندازه ی لیاقت ملت ها، منابع را در اختیارشان قرار داده ام؛ «إن الله لایغیروا ما بقوم حتی یغیروا ما بأنفسهم». و منابع اصلی جهان در اختیار مسلمان هاست! فرضاً ما و کشورهای خلیج، مسلمان واقعی و متحد باشیم و نفت را کنترل کنیم، جهان به التماس می افتد.
پس دو سیاست را مشخصا درپیش گرفتند :
1. تقویت و بزرگ کردن بیش از حد سبک زندگی غربی برای تحت تاثیر قرار دادن ما،
2. تضعیف بیش از حد سبک زندگی بومی (نمی گوییم اسلامی).
بسیاری از افراد هستند که با تکنولوژی آشنا نیستند و دارند از زندگی‌شان لذت می برند، ولی غرب دارد به آن ها القا می کند که شما لذتی از زندگی‌تان نمی برید و بدبختید!
زندگی روستایی بسیار زیبا و ساده و لذت بخش است ولی این کلاهی است که غرب با تبلیغ تکنولوژی بر سر فرهنگ های بومی می گذارد. مثلا سیستم تبدیل قبایل و دهات به شهر، که اتفاقارقرآن کریم تأکید دارد بر قبیله ای بودن!
این سیستم را در تمام قسمت های زندگی مردم نفوذ داده اند؛ در ازدواج، تعدد اولاد، مسکن و .. . کاری کرده اند که مردم راضی شوند به زندگی در آپارتمان های کوچک و تنگ، تنفس آلوده ترین هوا، خوردن بی خاصیت ترین غذاها، کاهش ساعات دور هم جمع شدن خانواده ها؛ به اسم تکنولوژی و شهرنشینی.
خرجی که دولت ها باید برای بازتر کردن و گسترده تر کردن شهرها بکنند، تبدیل شده به خرجی که شهرها را مرتفع کنند؛ ترویج فرهنگ زندگی غربی. وقتی اینهمه زمین باز داریم چرا شهرها را گسترده نکنیم !؟ معماران و شهرسازان و شهرداران ما وقتی دارند از وین و نیویورک الگوی شهرسازی می گیرند، بدانند که آن ها زمین ندارند، ولی ما داریم! سیستم ما با اندونزی و چین فرق می کند.
مقام معظم رهبری تاکید کردند که دقت کنید سبک معماری چقدر روی کم کردن لذات زندگی ما تاثیر می گذارد.
معماری سنتی ما نقصی ندارد.
ما در بومیت خودمان به اندازه ی کافی اسباب برای لذت بردن داریم. در بومیت کل خلائق اینگونه است. خداوند تبارک و تعالی میزبان ماست و میزبانی مثل خدا نمی تواند بر مهمانانش ضیق و تنگی بگیرد و روزی نرساند.
این الزامات ِ غیر الزام آور ِ نابجای ماست که این اندازه زندگی را برای ما سخت کرده است. از خوراک و تفریحاتش می زند که جنس مارک بپوشد!
این الزامات که ما از غرب الگو می گیریم، لذت زندگی ما را از بین می برد.
می خواهند این را جا بیندازد که دهاتی بودن حقارت می آورد!
دهات یعنی زندگی خوب، یعنی سرسبزی، یعنی اکسیژن خوب، یعنی گوشت و تخم مرغ مال خودت، یعنی کاهش هزینه ها، یعنی کسر هزینه ی رفت و آمد به محل کار، یعنی وقت بیشتر برای زندگی کردن. دهاتی یعنی کسی که صورتش از خون سالم برق می زند، یعنی شادابی، خوش اخلاقی، فعالیت بدنی مفید، مغز سالم - نه مغز دود خورده ی دی‌اکسید کربن استنشاق کرده! -
+ ضرورت تغییر در سبک زندگی
در سبک زندگی‌مان باید بررسی شود: نظام ارتباطی - نظام معیشتی - نظام تفریح و اوقات فراغت - الگوی خرید و مصرف. غربی نباشد، اسلامی باشد.
مُد نیاز بشر است.فرمودند مِن محاسن النساء التبرّج. از زیبایی های خلقت زن این است که نمی تواند با یک سیستم بسازد و دنبال تنوع است.
اسلام برای مد تعاریف بسیار زیادی دارد. روایات بسیاری از پیامبر (ص) و ائمه (ع) در مورد آراستگی نقل شده است. اسلام دینی است که پیامبرش بخاطر مرتب کردن ظاهرش، چند دقیقه با تأخیر به مسجد رفت.
اسلام را به گونه ای تعریف کنید که مردم بدانند می شود با آن زندگی کرد، نه اینکه فکر کنند فقط برای شب اول قبر است!
در سبک زندگی اسلامی، چگونه باید با مُد همراه بود؟ چگونه باید تنوع طلبی مردم را در مسیر دستورات دینی ارضا کرد؟
و همینطور درمورد خانواده، میهن، هنر، ورزش، رسانه.
در آمار، بیشترین وقت بشر در رده‌ی اول برای خواب صرف می شود. در رده‌ی دوم برای تأمین معاش، و در رده‌ی سوم برای رسانه : تلویزیون، روزنامه، مجله، سینما، اینترنت.
رسانه چه باید بکند؟ ارتباط ما با رسانه چگونه باید باشد؟ آیا رسانه اجازه دارد ساعت استراحت و خواب ما را بگیرد؟ رسانه برای شادی و تفریح مردم است یا برای گرفتن آرامش آن ها و بیشتر کردن دغدغه هایشان؟
نقد عملکرد رسانه ها بجای خود، آیا ما اجازه داریم بگذاریم رسانه در زندگی ما اختلال ایجاد کند؟ بگذاریم زندگی‌مان را فلج کند؟
سه هزار کانال ماهواره را برای چه می خواهیم !؟ فرصت می کنیم؟ اطلاعات زیادی مردم را عصبی می کند. باید برای رسانه مدیریت داشته باشیم؛ یک مقدار مشخص ورود به عالم سیاست، یک مقدار مشخص اخبار، یک مقدار مشخص درگیر کردن خود با حاشیه ها، یک مقدار مشخص ورود به عالم ورزش و هنر.
خواندن هر روزه و چند باره ی صفحه ی حوادث، جز سیگنال منفی و تاثیرات روانی، چه فایده ای دارد؟
بازی های کامپیوتری که کاملا هدفمند طراحی شده است، جز به بازی گرفتن اعصاب و روحیه ی کودک و نوجوان ما و بالا بردن روحیه ی خشونت طلبی، چه کمک دیگری می کند؟
اینترنت تا چه اندازه باید زندگی ما را تسخیر کند؟
ما باید از رسانه لذت ببریم و برایمان آرامش بیاورد، نه اینکه رسانه باعث فشار مضاعف بر اعصاب ما بشود.
باید مدیریت داشته باشیم.
